χαραμβαλιαστύς

Α

(κατά τον Ησύχ.) «γέλως ὁ μετὰ παιδιᾱς».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πρέπει πιθ. να διορθωθεί στον τ. κραμβαλιαστύς].